Μιχάλης Μυτακίδης

Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπανθρώπου μπολσεβίκου (με δεξιές τσέπες).
Κλέβει μουσικές παρουσιάζοντάς τες ως δικές του και ραπάρει στίχους μέσω των οποίων περνάει τις "ιδέες" του. Συμμετέχει σε όλες τις "αντιρατσιστικές" και "αντιφασιστικές" συναυλίες και η λέξη "φασίστας" του γεμίζει το στόμα, πράγμα που μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει κανείς βλέποντας την έκφραση που παίρνει όταν τη λέει. Όπως όλοι οι ομοιδεάτες του, κράζει πολιτικούς χώρους για τους οποίους δεν έχει την παραμικρή ιδέα και συγχέει τον ναζισμό με τον πατριωτισμό και με την ακροδεξιά.
Κολλημένος, ημιμαθής, αμόρφωτος, ο bd foxmoor γράφει τραγούδια για "αγωνιστές" του εμφυλίου και χαραμίζει το στιχουργικό του ταλέντο (που όντως έχει) γράφοντας ηλίθιους στίχους οι οποίοι μπορούν να συγκινήσουν μόνο αριστερά πρόβατα. Το κοινό του απαρτίζεται από τζιβάτα αποβράσματα που αν μπροστά τους δηλώσεις αναρχικός είσαι σε θέση να τους χειραγωγήσεις πιο εύκολα απ'όσο θα χειραγωγούσες ένα 5χρονο. Διανοητικά καθυστερημένοι, φανατικοί και πνευματικά νεκροί, δεν χάνουν καμία συναυλία του και χοροπηδάνε και φωνάζουν σαν ανθρωποφάγοι που μόλις ανακάλυψαν τη μουσική. Ο καθένας όμως παίρνει αυτό που του αξίζει