Σημείωση: το παρακάτω κείμενο δεν αποτελούσε μέρος του αρχείου από το οποίο ανέκτησα το ιστολόγιο, γιατί το διέγραψα ήδη λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση και δεν κρατήθηκε στο back-up που έγινε στα τέλη του '11. Το ανασύρω από το προσωπικό μου αρχείο κειμένων, στο οποίο δεν αναφέρεται η ημερομηνία και η ώρα δημοσίευσης (αυτές που εμφανίζονται επελέγησαν από μένα και δεν είναι της αρχικής ανάρτησης). Πρέπει να ήταν το πρώτο που δημοσιεύθηκε εδώ -όπως φαίνεται και από τον τίτλο. Το παραθέτω αυτούσιο απ'το αρχείο κειμένων, διατηρώντας ακόμα και τα ορθογραφικά λάθη.
Ίσως το αρχείο μου να μην περιλαμβάνει όλες τις δημοσιεύσεις που έγιναν εδώ. Στην απομακρυσμένη περίπτωση που κάποιος έχει κρατήσει οτιδήποτε (θεωρώ αυτοδικαίως πως όσοι πέφτετε σ'αυτό το ιστολόγιο είστε παλιοί γνωστοί και αναγνώστες), θα το εκτιμούσα άπειρα αν το πόσταρε.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δε σας τυχαίνει πολλές φορές να σκέφτεστε με τις ώρες διάφορες μαλακίες, τις οποιες αν προσπαθούσατε να τις γράψετε και να τις μοιραστείτε με άλλους θα χρειαζόσασταν χιλιάδες λέξεις αλλά όταν πάτε να αρχίσετε να γράφετε κολλάτε και ξεχνάτε τι σκεφτόσασταν πριν;
Εν έτη 2011, κάθε ένας που έχει internet ανοίγει και ένα δικό του blog, wordpress ή μπαίνει στα διάφορα φορουμ να μοιραστεί τις "σκέψεις" του. Και εσείς προσπαθήσατε να το κάνετε κάποια στιγμή ή αν δε το προσπαθήσατε, θα προσπαθήσετε. Αυτό το ιστολόγιο είναι η πρώτη προσπάθεια να μοιραστώ τις δικές μου σκέψεις ή, ακόμα καλύτερα, αμπελοφιλοσοφίες που περιμένουν σχόλια.. Αν και μπορώ να φανταστώ από τώρα τι κατάληξη θα έχει αυτό το blog.. Θα δω ότι δεν έχω αρκετή όρεξη και υπομονή για γράψιμο, και εφ'όσον δεν θα έχει views θα το διαγράψω και ο επόμενος που θα προσπαθήσει να βάλει αυτό το όνομα θα του εμφανιστεί η μαλακία "Λυπόμαστε, αυτή η διεύθυνση ιστολογίου δε διατίθεται". ΨΟΦΟΣ!
Δεν είχα τι όνομα να βάλω. Δοκίμασα όλες τις ακυρότητες που μου ήρθαν. αλλά και αυτές υπήρχαν.
Τι έλεγα πριν; Α, ναι.. Εν έτη 2011 κάθε παπάρας που έχει internet ανοίγει blogs, youtube accounts, ΣΥΝΕΧΕΙΑ για να σπαμμάρει, να παίξει, να πει τις μαλακίες του (ποιος μιλάει... :D) και τα ονόματα έχουν σχεδόν εξαντληθεί.. Άραγε... Σε τι κατάσταση θα δουν το internet τα παιδιά μας;
Κάποτε το internet ήταν γενικά ένα ήσυχο μέρος, τώρα μπαίνουν όλοι.
Θυμάμαι ένα ήσυχο internet, που ωστόσο το πρόλαβα στις τελευταίες του.. Πρώτη φορά μπήκα γύρω στο 2006-2007. Χάζευα τα διάφορα φορουμ. Την απόφαση να γραφτώ σε ένα από αυτά τη πήρα προπερσι. Που όλα τα φορουμ είχαν γεμίσει αποτυχημένα τρολλάκια και ελεεινούς no-lifers που το μόνο που κάνουν όσο ζουν είναι να τρώνε, να χέζουν, να κοιμούνται και να παίζουν με τον υπολογιστή..
Μιας και έχω αρχίσει να γίνομαι έτσι και εγώ, ας αξιοποιήσω τον χρόνο μου σε κάτι όπως ο blogger τουλάχιστον..
Και γυρνάμε στη συνέχεια της πρώτης παραγράφου: Αυτό το ιστολόγιο είναι η πρώτη και μπορεί και η τελευταία προσπάθεια να μοιραστώ με άλλους τις αμπελοφιλοσοφίες μου. Δε περιμένω ανταπόκριση.. Βασικά, δε θα διαφημήσω αυτό το blog και το πιο πιθανό είναι να το δει αυτός που θα προσπαθεί να βρει όνομα για το δικό του και θα δοκιμάζει να βάλει tionomanavalw και θα μπει έξαλλος να με κράξει που του έκλεψα το όνομα. Αγαπητέ wannabe blogger που θες να γράφεις τις δικές σου ακυρότητες, έχεις το ίδιο πρόβλημα που είχα εγώ με το όνομα. Αλλά θα πάρεις τα αρχίδια μου γιατί σε αυτό το blog γράφω εγώ τις δικές μου.
χα χα χα
Ας συστηθώ: Με λέγε Γιώργο (ουαου), είμαι 15 χρονών και πηγαίνω στο 1ο ΕΠΑΛ Αργυρούπολης (τώρα άμα πω κάτι που σε θίγει θα ξέρεις που θα με βρεις ;) ). Το τι είμαι και το πώς σκέφτομαι θα το καταλάβετε από τις επόμενες αναρτήσεις (αν υπάρξουν). Αν και μέχρι να δώσει κάποιος σημασία στο blog ενός 15χρονου παπάρα, αυτός θα έχει πεθάνει από γηρατεια. Δε γαμιέται.. Έτσι και αλλιώς όλοι έχουν πια blog για να γράφουν τις παπαριές τους. Θα πειράξει άλλο ένα; Δε νομίζω να επιβαρύνεται πολύ ο server της google. Έτσι και αλλιώς μέσα σε αυτόν υπάρχουν τα πάντα για εμάς.. Μέχρι και οι σκέψεις μας από τότε που υπάρχει ο φλωροblogger. Θα πατήσω δημοσιευση ανάρτησης.. Καλή μου αποτυχία!
Ίσως το αρχείο μου να μην περιλαμβάνει όλες τις δημοσιεύσεις που έγιναν εδώ. Στην απομακρυσμένη περίπτωση που κάποιος έχει κρατήσει οτιδήποτε (θεωρώ αυτοδικαίως πως όσοι πέφτετε σ'αυτό το ιστολόγιο είστε παλιοί γνωστοί και αναγνώστες), θα το εκτιμούσα άπειρα αν το πόσταρε.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δε σας τυχαίνει πολλές φορές να σκέφτεστε με τις ώρες διάφορες μαλακίες, τις οποιες αν προσπαθούσατε να τις γράψετε και να τις μοιραστείτε με άλλους θα χρειαζόσασταν χιλιάδες λέξεις αλλά όταν πάτε να αρχίσετε να γράφετε κολλάτε και ξεχνάτε τι σκεφτόσασταν πριν;
Εν έτη 2011, κάθε ένας που έχει internet ανοίγει και ένα δικό του blog, wordpress ή μπαίνει στα διάφορα φορουμ να μοιραστεί τις "σκέψεις" του. Και εσείς προσπαθήσατε να το κάνετε κάποια στιγμή ή αν δε το προσπαθήσατε, θα προσπαθήσετε. Αυτό το ιστολόγιο είναι η πρώτη προσπάθεια να μοιραστώ τις δικές μου σκέψεις ή, ακόμα καλύτερα, αμπελοφιλοσοφίες που περιμένουν σχόλια.. Αν και μπορώ να φανταστώ από τώρα τι κατάληξη θα έχει αυτό το blog.. Θα δω ότι δεν έχω αρκετή όρεξη και υπομονή για γράψιμο, και εφ'όσον δεν θα έχει views θα το διαγράψω και ο επόμενος που θα προσπαθήσει να βάλει αυτό το όνομα θα του εμφανιστεί η μαλακία "Λυπόμαστε, αυτή η διεύθυνση ιστολογίου δε διατίθεται". ΨΟΦΟΣ!
Δεν είχα τι όνομα να βάλω. Δοκίμασα όλες τις ακυρότητες που μου ήρθαν. αλλά και αυτές υπήρχαν.
Τι έλεγα πριν; Α, ναι.. Εν έτη 2011 κάθε παπάρας που έχει internet ανοίγει blogs, youtube accounts, ΣΥΝΕΧΕΙΑ για να σπαμμάρει, να παίξει, να πει τις μαλακίες του (ποιος μιλάει... :D) και τα ονόματα έχουν σχεδόν εξαντληθεί.. Άραγε... Σε τι κατάσταση θα δουν το internet τα παιδιά μας;
Κάποτε το internet ήταν γενικά ένα ήσυχο μέρος, τώρα μπαίνουν όλοι.
Θυμάμαι ένα ήσυχο internet, που ωστόσο το πρόλαβα στις τελευταίες του.. Πρώτη φορά μπήκα γύρω στο 2006-2007. Χάζευα τα διάφορα φορουμ. Την απόφαση να γραφτώ σε ένα από αυτά τη πήρα προπερσι. Που όλα τα φορουμ είχαν γεμίσει αποτυχημένα τρολλάκια και ελεεινούς no-lifers που το μόνο που κάνουν όσο ζουν είναι να τρώνε, να χέζουν, να κοιμούνται και να παίζουν με τον υπολογιστή..
Μιας και έχω αρχίσει να γίνομαι έτσι και εγώ, ας αξιοποιήσω τον χρόνο μου σε κάτι όπως ο blogger τουλάχιστον..
Και γυρνάμε στη συνέχεια της πρώτης παραγράφου: Αυτό το ιστολόγιο είναι η πρώτη και μπορεί και η τελευταία προσπάθεια να μοιραστώ με άλλους τις αμπελοφιλοσοφίες μου. Δε περιμένω ανταπόκριση.. Βασικά, δε θα διαφημήσω αυτό το blog και το πιο πιθανό είναι να το δει αυτός που θα προσπαθεί να βρει όνομα για το δικό του και θα δοκιμάζει να βάλει tionomanavalw και θα μπει έξαλλος να με κράξει που του έκλεψα το όνομα. Αγαπητέ wannabe blogger που θες να γράφεις τις δικές σου ακυρότητες, έχεις το ίδιο πρόβλημα που είχα εγώ με το όνομα. Αλλά θα πάρεις τα αρχίδια μου γιατί σε αυτό το blog γράφω εγώ τις δικές μου.
χα χα χα
Ας συστηθώ: Με λέγε Γιώργο (ουαου), είμαι 15 χρονών και πηγαίνω στο 1ο ΕΠΑΛ Αργυρούπολης (τώρα άμα πω κάτι που σε θίγει θα ξέρεις που θα με βρεις ;) ). Το τι είμαι και το πώς σκέφτομαι θα το καταλάβετε από τις επόμενες αναρτήσεις (αν υπάρξουν). Αν και μέχρι να δώσει κάποιος σημασία στο blog ενός 15χρονου παπάρα, αυτός θα έχει πεθάνει από γηρατεια. Δε γαμιέται.. Έτσι και αλλιώς όλοι έχουν πια blog για να γράφουν τις παπαριές τους. Θα πειράξει άλλο ένα; Δε νομίζω να επιβαρύνεται πολύ ο server της google. Έτσι και αλλιώς μέσα σε αυτόν υπάρχουν τα πάντα για εμάς.. Μέχρι και οι σκέψεις μας από τότε που υπάρχει ο φλωροblogger. Θα πατήσω δημοσιευση ανάρτησης.. Καλή μου αποτυχία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου