Ένα ξέθαμμα...

Ψάχνοντας σε μια σκονισμένη κούτα κάτω απ'το κρεβάτι μου, προσπαθώντας να αποφασίσω τι θα κρατήσω και τι θα πετάξω, ανάμεσα σε γυμνασιακά τετράδια και παλιά περιοδικά βρήκα ένα ξεχασμένο flashάκι. Ένα παμπάλαιο flashάκι, μνήμης μόλις 1GB, που την εποχή που το αγόρασα πρέπει να ήταν σχετικά ακριβό, το οποίο περιελάμβανε μεταξύ άλλων και ένα αρχείο με όνομα "tionomanavalwblog-05-12-2011" -το αρχείο των αναρτήσεων του ιστολογίου που λειτουργούσε πριν έξι χρόνια στη παρούσα διεύθυνση.

Είναι συγκινητικό να βρίσκεις κείμενα που είχες γράψει πριν ένα χρονικό διάστημα που αντιστοιχεί στο 1/3 προς 1/4 της ζωής σου. Ορισμένα από αυτά είχα ξεχάσει ακόμα και ότι υπήρξαν ποτέ!

Δεν είναι τίποτα διαμάντια -ήταν μερικά από τα πρώτα μου, πιο ανώριμα κείμενα, που αν και δεν είναι σπουδαία, απέσπασαν καλά σχόλια από άλλους 15χρονους (τόσο ήμουν τότε) και από ορισμένους φορουμίτες του hiphop.gr. Ούτε χαμένα ήταν -όλα υπάρχουν κάπου στο αρχείο των κειμένων μου. Παρόλα αυτά, όταν τα βρήκα μαζεμένα μου φάνηκε σαν να βρήκα κάποιον χαμένο θησαυρό. Όχι επειδή είναι καλά κείμενα... Και οι ίδιοι μάλλον θα συμφωνείτε πως όσα δεν είναι μαλακίες είναι μέτρια -εκτός αν ληφθεί υπόψιν ότι γράφτηκαν από δεκαπεντάχρονο, οπότε καθίστανται συμπαθητικά.

Μου φάνηκε σαν θησαυρός λόγω του ότι βρήκα μαζεμένες κάποιες απ'τις πρώτες μου απόπειρες να εκφράσω σκέψεις δημοσίως. Νομίζω όλοι θα θεωρούσαν κάπως σπουδαίο ένα αντίστοιχο αρχείο. Είναι σαν ένα χρονοντούλαπο, σαν ένα παράθυρο απ'το οποίο βλέπεις καθαρά τον παλιό σου εαυτό.

Το παρόν blog, που λέτε, το είχα ανοίξει πριν έξι χρόνια τέτοιες μέρες, και δημοσίευα κειμενάκια με πράγματα που είχα απωθημένο να πω επιτέλους -αλλά θα ήταν κρίμα να τα κάνω και αυτά θέματα στο hiphop.gr. Λίγους μήνες μετά δημιούργησα το -σοβαροφανές- skeptomenosellhn, και ξέχασα σχεδόν τελείως την ύπαρξη αυτού, για να το διαγράψω τελικά γύρω στα τέλη του '11 -πιθανότατα την ημερομηνία του ονόματος του αρχείου. Αφού το είχα σε .xml λοιπόν, το ξανανέβασα, στον σύνδεσμο στον οποίο λειτουργούσε τότε. Άνευ αποχρώντος λόγου... Απλά για να υπάρχει.

Ναι, είναι χαζά κείμενα, μερικά έχουν πολύ σύντομες προτάσεις (μια φιλόλογος με είχε κράξει επειδή τις έκανα υπερβολικά μεγάλες και βάλθηκα να τις κάνω συντομότατες), και απόψεις... 15χρονου. Περιλαμβάνουν απόπειρες να το παίξω mikeius, μαζί με τις πρώτες μου, βλακώδεις προσπάθειες να γράψω για πολιτική ως εθνικιστής -εκφράζοντας απόψεις που απέχουν συχνά παρασάγγας από τις σημερινές μου.

Θα τα αφήσω όλα ως έχουν όμως. Ούτως ή άλλως δεν σκοπεύω να τα προωθήσω, και αν κάποιος τα πετύχει μάλλον θα είναι φορουμίτης του hiphop.gr που ψάχνει παλιά ποστς. Αυτούς δεν τους ντρέπομαι, γιατί ξέρουν τι πορεία έχω πάρει έκτοτε -ότι έπαψα να είμαι φασίστας, ότι σταμάτησα να ασχολούμαι με μαλακίες, ότι ο dm36 εξελίχθηκε σε ge0rge17 για να γίνει αυτός που γράφει το παρόν.

Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη δημοσίευση αυτών των κειμένων ως τη περίοδο που το μετέπειτα blog μου μεσουρανούσε, παρατηρεί κάποιος σημαντικές προόδους στο ύφος και στη σκέψη μου. Μόνο εντυπωσιασμό μπορώ να νιώσω συνειδητοποιώντας ότι έναν περίπου χρόνο μετά από αυτό έγραφα και δημοσίευα κείμενα σαν αυτό. Θα πόσταρα συνδέσμους προς τις σημερινές μου σελίδες, να δείτε τι γαμάτος έχω γίνει τώρα, αλλά δεν θέλω τα παλιά μου γραπτά να "συνδεθούν" με τα νέα γιατί θα συμβεί και το αντίστροφο. Κρίμα θα είναι, τη μπαναγία σας.

Εξελίχθηκα λοιπόν -μπράβο μου. Και -ω τι συγκίνησις- είναι όμορφο να βρίσκεις παλιά γραπτά, έστω και αν δεν είναι τα καλύτερά σου. Δεν θα ποστάρω τίποτα άλλο και θα αφήσω το παρόν βλονκ ως έχει.

Έτσι. Για τον πιτσιρικά που ήταν κάποτε ο dm36.

~George 

Ο καπιταλισμός έχει φροντίσει για όλα.

Συζήταγα σήμερα με έναν φίλο μου για τους άθεους. Του έθεσα ένα ερώτημα:
Είμαστε άθεοι λόγω εξυπνάδας ή επειδή δεν τους νοιάζει αν θα πιστεύουμε στο θεό;
Οι πρώτοι άθεοι, το μεσαίωνα, ήταν από ανώτερα κοινωνικά στρώματα και είχαν παιδεία οπότε ήταν λογικό να μην πιστεύουν. Ο κόσμος ήταν στο σκοτάδι. Εάν ήθελαν, είπα, θα μας έκαναν να πιστεύουμε σε ό,τι λέει η εκκλησία. Απλά δεν τους νοιάζει.
Επειδή (κλασικά) συζητάγαμε πριν τα φασιστικά, μου είπε εσύ δεν έλεγες ότι θέλουν να μας κάνουν αριστερούς; Άμα ήθελαν δεν θα το είχαν κάνει;

Μόνο που δεν τους νοιάζει να γίνουμε όλοι αριστεροί. Θέλουν απλά ο κοσμάκις να έχει αριστερές ιδέες. Και το καταφέρνουν. Αλλά κυρίως θέλουν να μας έχουν στο χέρι. Και αυτό το κατάφεραν σίγουρα. Με τον καπιταλισμό :)
Φρόντισαν όλοι να χρωστάνε παντού. Δεν μπορούμε να επαναστατήσουμε, είπε;
Όχι. Όχι εύκολα τουλάχιστον. Δεν θα σου πω για κανονική επανάσταση. Θα σου πω για μια απλή απεργία. Η απεργία δεν είναι τίποτα. Είναι απλά όταν δεν ικανοποιούνται τα αιτήματα των εργαζομένων μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού. Όπως, ας πούμε, μεγαλύτεροι μισθοί. Η απεργία όμως στον καπιταλισμό δεν θα πετύχει γιατί ουσιαστικά δεν θα γίνει καν. Για να ικανοποιήσεις τα αιτήματά σου με μια απεργία πρέπει να απεργείς για ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα μήνα και περισσότερο δηλαδή... Αυτό θα κάνει το αφεντικό να αποφασίσει αν θα ανεβάσει τους μισθούς ή αν θα κλείσει εντελώς το μαγαζί. Όμως επειδή στον καπιταλισμό όλοι χρωστάνε, δεν θα γίνει τέτοιου είδους απεργία. Αν γίνει τότε αντίστοιχα αυτός που απεργεί θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στη πείνα και στα χρέη ή στο αν θα ανέβει ο μισθός του. Το δεύτερο δεν είναι σίγουρο. Ο καπιταλιστής έχει δικαίωμα να τον απολύσει. Το πρώτο όμως είναι. Επειδή χρωστάει, όσο θα απεργεί το χρέος του θα γίνεται όλο και περισσότερο ενώ δεν θα βγάζει λεφτά. Στο τέλος μπορεί μέχρι και να χάσει τα πάντα. Πώς θα σου φαινόταν να έκανε ο πατέρας σου ας πούμε τον επαναστάτη και στο τέλος να σας κόβαν το ρεύμα; Αυτοί που έκαναν επαναστάσεις το '20 ή το '30 ή πιο πριν, ουσιαστικά δεν είχαν τίποτα να χάσουν. Καταρχάς συνήθως αυτές οι επαναστάσεις γινόντουσαν όταν έπεφτε πραγματικά πείνα. Σήμερα φροντίζουν να μη γίνεται αυτό, να είμαστε απλά ένα βήμα πριν τη πείνα συνέχεια. Συνεπώς έχουμε να χάσουμε. Τότε που γινόντουσαν οι επαναστάσεις δεν υπήρχε ούτε eurobank, ούτε τεχνολογία και ενίοτε δεν υπήρχε καν ρεύμα. Σήμερα είμαστε εξαρτημένοι από την τεχνολογία. Μια ξαφνική επανάσταση θα μας δημιουργούσε πρόβλημα γιατί δεν θα την είχαμε, είτε επειδή δεν θα πληρωνόμασταν είτε επειδή θα τη χάναμε αν μας έκαιγαν, πχ το σπίτι. Επίσης οι επαναστάτες μπορούσαν να τη βγάζουν με τρόφιμα δικά τους. Τις πατάτες δηλαδή του κήπου τους ή έσφαζαν κανά αρνί ή κάτι τέτοιο και έτρωγαν όλοι μαζί, όσοι μπορούσαν. Σήμερα αυτό γίνεται; Όχι. Σήμερα δεν θα μπορούσαν καν να κρυφτούν. Τότε είχαν άλογα, σπαθιά ή καραμπίνες και σήμερα έχουν τανκς, αυτόματα, κάμερες και δορυφόρους για να σε βρίσκουν και να προλαβαίνουν να στέλνουν εκεί δυνάμεις καταστολής. Άρα δεν είναι εύκολο να γίνει επανάσταση. Έχει φροντίσει ο καπιταλισμός για αυτό. Η επανάσταση απαιτεί ομοψυχία, μαγκιά, θέληση και να μην έχεις ή να μην σε νοιάζει αν θα χάσεις. Για εμάς δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω. Άρα είναι πολύ δύσκολο να γίνει επανάσταση. Εδώ για την απεργία των 2 ημερών, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να τους κρατάει το μισθό το αφεντικό τους, το σκέφτονται. Και θα έκαναν επανάσταση; Ποιον κοροϊδεύουμε; Οι γενιές 40-80 ήταν οι πιο αποτυχημένες. Ειδικά στην Ελλάδα. Χώρια η προπαγάνδα που κάνουν για να αποθαρρύνουν το κόσμο.......... 

Μιχάλης Μυτακίδης

Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπανθρώπου μπολσεβίκου (με δεξιές τσέπες).
Κλέβει μουσικές παρουσιάζοντάς τες ως δικές του και ραπάρει στίχους μέσω των οποίων περνάει τις "ιδέες" του. Συμμετέχει σε όλες τις "αντιρατσιστικές" και "αντιφασιστικές" συναυλίες και η λέξη "φασίστας" του γεμίζει το στόμα, πράγμα που μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει κανείς βλέποντας την έκφραση που παίρνει όταν τη λέει. Όπως όλοι οι ομοιδεάτες του, κράζει πολιτικούς χώρους για τους οποίους δεν έχει την παραμικρή ιδέα και συγχέει τον ναζισμό με τον πατριωτισμό και με την ακροδεξιά.
Κολλημένος, ημιμαθής, αμόρφωτος, ο bd foxmoor γράφει τραγούδια για "αγωνιστές" του εμφυλίου και χαραμίζει το στιχουργικό του ταλέντο (που όντως έχει) γράφοντας ηλίθιους στίχους οι οποίοι μπορούν να συγκινήσουν μόνο αριστερά πρόβατα. Το κοινό του απαρτίζεται από τζιβάτα αποβράσματα που αν μπροστά τους δηλώσεις αναρχικός είσαι σε θέση να τους χειραγωγήσεις πιο εύκολα απ'όσο θα χειραγωγούσες ένα 5χρονο. Διανοητικά καθυστερημένοι, φανατικοί και πνευματικά νεκροί, δεν χάνουν καμία συναυλία του και χοροπηδάνε και φωνάζουν σαν ανθρωποφάγοι που μόλις ανακάλυψαν τη μουσική. Ο καθένας όμως παίρνει αυτό που του αξίζει

Κλέφτες...

Όλοι μισούμε τους κλέφτες. Ακόμα και αν έχουν κάθε λόγο να κλέβουν. Ο κόσμος, που δεν έχει πέσει θύμα κλοπής, δικαιολογεί τους κλέφτες δήθεν επειδή δεν έχουν να φάνε. Όμως είναι μόνο αυτοί κλέφτες;

Την κατάντιά μας τη χρωστάμε στους κλέφτες γενικότερα. Αυτούς που κλέβαν το δημόσιο ας πούμε..
ΟΜΩΣ δεν είναι κλέφτης μόνο κάποιος που κλέβει χρήματα ή υλικά αγαθά τέλος πάντων.

Υπάρχει ένα γαμημένο είδος κλέφτη το οποίο κλέβει στίχους, ατάκες και μουσικές και τις πουλάει για δικές του. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ όταν στο hiphop.gr ένας ηλίθιος, συγκεκριμένα αυτή εδώ η παλιόπουστα

έκλεβε στίχους από το freestyles section, τα ηχογραφούσε και μετά πήγαινε και τα πόσταρε στο ίδιο φόρουμ από το οποιο τα έκλεβε. Πόσο καθυστερημένος και μαλάκας μπορεί να είναι κάποιος για να το κάνει αυτό.. Πόσο πουθενάς και πόσο μηδενικό μπορεί να είναι κάποιος που, επειδή δεν έχει κανένα ταλέντο και δεν θα μπορούσε ποτέ να γράψει τίποτα δικό του γιατί, εκτός του ότι είναι ηλίθιος, δεν έχει τίποτα να εκφράσει, θα μπορούσε να κλέψει στίχους από άλλους;
Δε ξέρω για ποιον πούστη λόγο, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο γαμώ τη παναγία μου.. Γράψε κάτι δικό σου ρε χαμένο κορμί.

Αλλά το θέμα μου δεν είναι αυτός. Το θέμα μου είναι αυτοί που κλέβουν κείμενα και αστεία και τα πουλάνε για δικά τους. Το να κάνεις copy paste κείμενα που δεν έγραψες εσύ και να λες ότι εσύ τα έγραψες τι ακριβώς σε κάνει; Θα σου πω τι σε κάνει.. Σε καθιστά πούστη, πολύ απλά. Γιατί ρε γαμημένε; Νιώθεις σπουδαίος; Έκανες κάτι; Να πεθάνεις

Εχτές εκτός του ότι με "κατηγόρησαν" ότι "έκλεψα" ατάκα, πήραν από μενα ολόκληρο κείμενο (που είχα αναρτήσει σε άλλο blog) και είπαν ότι είναι δικό τους. Τότε θυμήθηκα έναν άλλον άχρηστο, που είχε κλέψει ΚΑΙ στίχους ΚΑΙ μουσική από φίλους του για να το παίξει στη γκόμενά του και να πει πόσο ερωτευμένος είναι.. (Ναι.. Για αυτό κράτησε μια εβδομάδα). Αυτό το ουτιδανό θρασσύμι* συνεχίζει να λέει ότι είναι δικό του και μάλιστα το έχει ηχογραφήσει. Ωστόσο δεν έχει πέσει ακόμα στην αντίληψη αυτών που το έγραψαν (από άλλον ήταν η μουσική και από άλλον οι στίχοι). Θέλω να δω τι θα γίνει αν το μάθουν.. Θα το χαρώ να πεθάνει στην εντατική απ'το ξύλο.. Αυτό αξίζει σε όλους τους κλέφτες αυτού του είδους.

Ξέρετε όμως ότι δεν είστε τίποτα.. Ότι θέλετε να ακούτε καλά λόγια για να παρηγορήστε που δεν έχετε ούτε φαντασία, ούτε χιούμορ, ούτε κάποιο ταλέντο. Αυτά τα κομπλεξικά ξέρουν καλύτερα σε τι ψυχολογική κατάσταση είναι καλύτερα από εμένα..
@αυτόν που μου έκλεψε κείμενο: Σου ήταν δύσκολο να γράψεις μόνος σου τέτοια μαλακία; Παίζει να χάρηκες που σου είπαν μπράβο.. Αλλά εσένα δεν θα σου φέρει δώρο ο Άη Βασίλης. Εμένα θα μου φέρει δώρο ο Άη Βασίλης. Ένα ak47 και μια λίστα με ονόματα και διευθύνσεις κλεφτων σαν του λόγου σου, να σας βρω και να σας γαμήσω τη μπαναγία.

Ποιος ο λόγος να το κάνεις τη στιγμή που δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα; Δε γαμιέται



* copyright: Αριστοτέλης Καλέντζης ©

Είσαι ράππερ; Να πως θα παραμυθιάσεις τα ΖΩΑ τους ακροατές σου

1. Το ραπ είναι αναρχικό και αντιρατσιστικό είδος μουσικής (ουγκα ουγκα). Όσο και αν δε πας του μαύρους, τους Εβραίους και τους Γύφτους, όχι μόνο θα κάνεις τον αντιρατσιστή, αλλά θα γράφεις και τραγούδια για αυτούς. Και σε κάθε τραγούδι σου θα έχεις ένα αντιρατσιστικό/αντιφασιστικό στιχάκι

2. Επειδή το ραπ στηρίζεται στα 15χρονα, θα κάνεις και τον αναρχικό και θα γράφεις και αναρχικά στιχάκια.

3. Κάθε τραγούδι σου θα μοιάζει με battle. Θα κάνεις ομοιοκαταληξίες με βρισιές (π.χ είσαι μαλάκας μαλάκα σε γαμάω για πλάκα, βλάκα). Τα ζώα οι ακροατές σου θα χαίρονται που ακούνε έναν τόσο σκληροπυρηνικό γαμιά, και όταν θα βγαίνουν στις 10 το βράδυ βόλτα στη πλατεία που είναι δίπλα από το σπίτι τους και θα νιώθουν underground και ότι το ζουν στους δρόμους θα έχουν στο κινητό τους να παίζονται τα τραγούδια σου. Στη πραγματικότητα οι βρισιές που θα γράφεις θα πηγαίνουν για αυτούς, αλλά σαν βαρύβλακες που είναι δε θα το καταλαβαίνουν.

3. Ο Ράππερ πρέπει να είναι underground. Τα τραγούδια σου θα τα διαδίδεις στο internet, έτσι ώστε όσοι τα ακούνε να νομίζουν ότι είναι ψαγμένοι. Βασικά είσαι υπερβολικά για τον πούτσο για να σου βγάλουν δίσκο οπότε αναγκαστικά θα γίνεις γνωστός από το ποιοτικότατο φορουμ του hiphop.gr, που συχνάζουν ηλίθιοι σαν τους ακροατές σου.

4. Ο Ράππερ πρέπει να είναι underground. Για αυτό θα ηχογραφείς σε κασετοφωνάκι της φισερ price*

5. Ο ραππερ πρέπει να είναι ψαγμένος. Για αυτό θα ζητήσεις από τον μεγάλο αδερφό σου, που σε έσπαγε στο ξύλο όταν ήσουν μικρός και για αυτό τώρα είσαι ένα προβληματικό, να σου βρει ψαγμένα τραγούδια στα κρυφά για να πάρεις από εκεί samples. Τα samples πρέπει παντα να είναι από soul, jazz, blues, μαύρα είδη μουσικής γενικότερα, ή να πρωτοτυπίσεις παίρνοντας μια παραγωγή jedi mind tricks.

6. Πρέπει να πιάνεις στο στόμα σου τα ιερά τέρατα της σκηνής. FF.C, txc, ζν κτλ.
Έτσι θα φαίνεται ότι είσαι πολύ καιρό μέσα στη φάση.


Αν τα κάνεις αυτά μπορεί και εσύ μια μέρα να γίνεις mc.




*Επειδή έχουμε να κάνουμε με μικροψώληδες όπως αυτό το λάθος της φύσης που λένε ότι αυτή η ατάκα είναι κλεμμένη, δίνω το copyright στον πρώτο που την είπε (αν υπήρχε). cheers!